به گزارش خبرگزاری فارس از یزد، در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، مناسبت‌های مذهبی فرصت بی‌بدیلی را برای فعالیت انقلابی به‌خصوص روحانیون در مناطق مختلف کشور فراهم می‌کرد.
به همین ترتیب حساسیت دستگاه امنیتی رژیم پهلوی بر برگزاری مراسمات مذهبی به‌خصوص در ماه مبارک رمضان دوچندان می‌شد.
از طرفی روحانیت مبارز برای تبلیغ در شهرها و روستاها برنامه‌ریزی کرده و از سوی دیگر سازمان اطلاعات و امنیت درصدد خنثی‌سازی و مقابله با این اقدامات برمی‌آمد.
ماه رمضان سال 1357 در یزد نیز مانند دیگر نقاط کشور با محوریت شخصیتی نظیر آیت‌الله صدوقی رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته بود.
در همین رابطه رئیس ساواک یزد در گزارشی به تاریخ 4/5/1357 قبل از آغاز ماه مبارک رمضان با موضوع «طرح خنثی‌سازی اقدامات و تحریکات روحانیون افراطی در ماه مبارک رمضان» می‌نویسد: "کماکان اقدامات لازم به‌منظور خنثی‌سازی اقدامات و تحریکات روحانیون افراطی و متعصب مذهبی از طرف این سازمان و مراجع انتظامی معمول گردیده و در مدت تحت بررسی نیز عده‌ای از روحانیون مخالف به‌وسیله این سازمان و مراجع انتظامی توجیه گردیده و تذکرات لازم به آنان داده‌شده و عواقب وخیم رویه فعلی‌شان نیز به آنان تفهیم گردیده است و این اقدامات تا اواخر ماه مبارک رمضان ادامه خواهد داشت. ضمناً حاج شیخ محمد صدوقی ظاهراً در حوادثی که اخیراً در منطقه یزد رخ‌داده مردم را در اجتماعات متشکله ازجمله مجلس ترحیم یک نفر معدوم در اردکان و سایر اجتماعات که در مساجد تشکیل می‌شود به آرامش و برقراری نظم دعوت می‌نماید لیکن در سخنرانی‌های خود و تماس‌های خود و تماس‌های تلفنی که با افراد مورد اعتماد دارد مردم را علیه دولت تحریک می‌نماید."
اما باوجود اتخاذ تدابیر امنیتی در این رابطه شواهد نشان از آن داشت که فعالیت‌های روحانیت نه‌تنها در شهر یزد بلکه در دورافتاده‌ترین روستاها هم ساری و جاری بود.
به‌طوری‌که پس از ماه مبارک رمضان در گزارشی از ژاندارمری یزد به ساواک آن منطقه به تاریخ 16/6/1357 آمده است: از اول ماه رمضان سال جاری نامبرده بالا ( آیت‌الله حاج محمد صدوقی)، حدود 20 نفر طلبه را با یک دستگاه مینی‌بوس به بهاباد اعزام و هر یک از طلبه‌های موردنظر در روستاهای بهاباد اقدام به تبلیغات مضره و ضد میهنی نموده و اهالی را به بلوا و شورش تحریک می‌نمایند.
انتهای پیام/
